با تو ای شعر

با تو ای شعر زندگی کردم

بوده پیچیده سادگی کردم

تا تو بودی خیال من راحت

کرده طغیان و بندگی کردم

بدون عشق

هر زنده بدون عشق یک زندانیست

در غیبت عشق زندگی پوشالیست

ای خالق عالم ای خداوند ای عشق

درمان غم از یاد شما خوشحالیست .

غیبت عشق

در غیبت تو اسیر و زارم ای عشق

با یاد تو شادی بهارم ای عشق

چشمان من است و راه تو ، می آئی؟

جز تو غم دیگری ندارم ای عشق .

ای عشق

با یاد تو سبزی بهارم ای عشق

در بود تو شور مرغزارم ای عشق

شادی و نشاط زندگانی هستی

جز دوری تو غمی ندارم ای عشق.

عشق و نفرت

من از تو عشق طلب میکنم تو نفرت، وای

تبار نورم و هستی تو از شقاوت ، وای

طلب ز خار ، گل هرکس کند نمی یابد

حسین ع روشنی است و یزید ظلمت ، وای

.

کم کم از نامردمی ها دست ها رو میشود

تسویه از کار دزدان بی هیاهو میشود

گفته اند مردم اگر چیزی کنون شد چیزها

با عدالت باغ میهن سبز و خوشبو میشود

https://t.me/ahmadyazdany

عشق عزیز

ای عشق عزیز جایت اینجا خالیست

دیدار تو ظاهراً خیالی واهیست

پا بر سر چشم من بنه دنیایم

در غیبت تو زخم فراقت کاریست

مردم

دلداده ی مردمم و از آن شادم

چون دهکده های کشورم آبادم

جز مهر و محبّت خلایق عشقی ،

ارزانی من نکرده است استادم .

شراب کهنه

دلی مانندت از آهن ندارم

برای آتشت خرمن ندارم

پر از دلتنگیم، افسوس افسوس

شراب کهنه ، مردافکن ندارم .