شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم
متفاوت ؛ خاصم ،#شاعری_ایرانی
با نگاهی ویژه ؛ بینشی انسانی
اهل شعر و واژه ، جمله را میکاوم
گاه صاف و آبی ؛ گاه هم بارانی
جنس من از هجرت ،ره سپردن کارم
عاشق تغییرات ؛ریشه ای ، بنیانی
مثل شمعم روشن ، سوز و سازی دائم
گریه هائی جانکاه ، ضجّه ای پنهانی
انتقادی هرجا ، خوانده ای در شعرم
درد و درمان باهم ، هر دو را می خوانی
ساده ؛ بی پیرایه ،بی گره ؛ بی مشکل
خاطراتی روشن ؛ سختی و آسانی
ایده آلم قُلّه ، رو به آنجا راهی
ظاهرم آرام است ،سینه ام طوفانی
میکنم با شعرم ؛ رو به فردا پرواز
هاله ای از احساس ؛ مثبت و نورانی
عاشقِ زیبائی ، مثل گل ،آزادی
نا امیدی محکوم ، کردمش زندانی
من #احمد_یزدانی هستم
ادامه...
آمار : 6456 بازدید
Powered by Blogsky
شخص خودم کنار من نشسته
شخص خودم کنار من نشسته
دوباره از شعرای تازه گفته
گفته ببین خوشی داره میباره
خوب میدونه که گفته حرف مفته
گفته عجب حال و هوای خوبی
چه روزگار با صفای خوبی
ولی میدونه گفته هاش دروغه
به مرگ نمیشه گفت بلای خوبی
مجبوره شوخی کنه و بخنده
صبر کنه تا نمک قشنگ بگنده
مست کنه با خودش بگه خدایا
کی میشه برگرده دوباره خنده؟
میشناسمش دارم بهش ارادت
شد الکی خوشی براش یه عادت
همینکه گاهی میبینم می خنده
خوشحالم و میخوام براش سعادت .
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد