شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم
متفاوت ؛ خاصم ،#شاعری_ایرانی
با نگاهی ویژه ؛ بینشی انسانی
اهل شعر و واژه ، جمله را میکاوم
گاه صاف و آبی ؛ گاه هم بارانی
جنس من از هجرت ،ره سپردن کارم
عاشق تغییرات ؛ریشه ای ، بنیانی
مثل شمعم روشن ، سوز و سازی دائم
گریه هائی جانکاه ، ضجّه ای پنهانی
انتقادی هرجا ، خوانده ای در شعرم
درد و درمان باهم ، هر دو را می خوانی
ساده ؛ بی پیرایه ،بی گره ؛ بی مشکل
خاطراتی روشن ؛ سختی و آسانی
ایده آلم قُلّه ، رو به آنجا راهی
ظاهرم آرام است ،سینه ام طوفانی
میکنم با شعرم ؛ رو به فردا پرواز
هاله ای از احساس ؛ مثبت و نورانی
عاشقِ زیبائی ، مثل گل ،آزادی
نا امیدی محکوم ، کردمش زندانی
من #احمد_یزدانی هستم
ادامه...
پیوندها
- اشعار احمد یزدانی محل انتشار قسمتی از اشعار احمد یزدانی
- کانال شعر و صدای احمد یزدانی در این کانال اشعار احمد یزدانی را با صدای شاعر میشنوید
- وبلاگ کوتوال وبلاگ محل انتشار قسمتی از اشعار سروده شده شاعر معاصر احمد یزدانی متخلّص به کوتوال
- وبلاگ فیروزکوه وبلاگ محل انتشار قسمتی از سروده های احمد یزدانی
- کوتوال خندان وبلاگی محل انتشار قسمتی از اشعار طنز احمد یزدانی
- وبلاگ بالنگاه وبلاگی محل انتشار اشعار احمد یزدانی متخلّص به کوتوال
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- تو ویمه قدیم و فیروزکوه الآنی
- تو ، من ، هزارتا مثل من و ما را
- خوشمزّه گیت انار محمودآباد
- اسیر نوکران وقت دورم
- شخص خودم کنار من نشسته
- به هر کجا که در آن خوبی از بدان گفتند
- مومن زیرک بوقت زندگی چون بید نیست
- در مصیبت تسلیت دلداری است
- رفیقی که از نو چو بلبل شدی
- سیبل اسرائیلیان شد غزّه گون
- درد دارم و در کنارش غم
- در نیایش کرده مردم را پرستش هیچگاه
- دل داغون که داغون تر نمیشه
- دوزاری تو کج است و من راست عزیز
- روزگار است و هزاران حقّه دارد زیر سر
- گفته از نفت و گاز و معدن ها
- چون سیمیشکه قاطی آجیل شد این روزها
- من آن زاغ ته باغم که با قارش خبر از فصل غمگین داد
- رفته تا گوشه ای از خلوت قبرستانی
- آن خدائی که دهد عزّت کند منفور هم
بایگانی
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 6628 بازدید
Powered by Blogsky
بدست عقده های خود گرفتار
بدست عقده های خود گرفتار
ز تخت واقعیّت سرنگون بود
چو مبصر در کلاس درس مکتب
گزارشگر و خودخواهی زبون بود
سخن میگفت از آزادمردی
در استبداد بحری نیلگون بود
فضای نت و سرقت از مطالب
برای عدّه ای چون ذوالفنون بود
در هر آشی نخود میشد نپخته
تصوّرهای خود را رخنمون بود
نه اسمی بود او را وَ نه آدرس ،
اکانتی فیک حقّی واژگون بود .