بدست عقده های خود گرفتار

بدست عقده های خود گرفتار
ز تخت واقعیّت سرنگون بود
چو مبصر در کلاس درس مکتب
گزارشگر و خودخواهی زبون بود
سخن میگفت از آزادمردی
در استبداد بحری نیلگون بود
فضای نت و سرقت از مطالب
برای عدّه ای چون ذوالفنون بود
در هر آشی نخود میشد نپخته
تصوّرهای خود را رخنمون بود
نه اسمی بود او را وَ نه آدرس ،
اکانتی فیک حقّی واژگون بود .

میز

چون سیریشی به میز چسبیده

با بزرگیّ آن صفا می کرد

در بیان تلاش ناکرده ،

ادّعا پشتِ ادّعا می کرد

در حریم ریاستش محکم

با خدا هم یکی دوتا می کرد

هرکجا باد می وزید آنجا

موج را اسبِ زیرِ پا می کرد

همه را داشت با سیاست بود

رنگ را رنگ در خفا می کرد

تا که ابلاغ رفتنش آمد

عزل او را بلند صدا می کرد

پُست را رفتنی نمی انگاشت

شکوه از خلق بی وفا می کرد

مدّتی بعد یک خبر آمد

شد مخالف و فتنه ها می کرد .