شعله ورم باقیم سرد شوم نیستم
متفاوت ؛ خاصم ،#شاعری_ایرانی
با نگاهی ویژه ؛ بینشی انسانی
اهل شعر و واژه ، جمله را میکاوم
گاه صاف و آبی ؛ گاه هم بارانی
جنس من از هجرت ،ره سپردن کارم
عاشق تغییرات ؛ریشه ای ، بنیانی
مثل شمعم روشن ، سوز و سازی دائم
گریه هائی جانکاه ، ضجّه ای پنهانی
انتقادی هرجا ، خوانده ای در شعرم
درد و درمان باهم ، هر دو را می خوانی
ساده ؛ بی پیرایه ،بی گره ؛ بی مشکل
خاطراتی روشن ؛ سختی و آسانی
ایده آلم قُلّه ، رو به آنجا راهی
ظاهرم آرام است ،سینه ام طوفانی
میکنم با شعرم ؛ رو به فردا پرواز
هاله ای از احساس ؛ مثبت و نورانی
عاشقِ زیبائی ، مثل گل ،آزادی
نا امیدی محکوم ، کردمش زندانی
من #احمد_یزدانی هستم
ادامه...
پیوندها
- اشعار احمد یزدانی محل انتشار قسمتی از اشعار احمد یزدانی
- کانال شعر و صدای احمد یزدانی در این کانال اشعار احمد یزدانی را با صدای شاعر میشنوید
- وبلاگ کوتوال وبلاگ محل انتشار قسمتی از اشعار سروده شده شاعر معاصر احمد یزدانی متخلّص به کوتوال
- وبلاگ فیروزکوه وبلاگ محل انتشار قسمتی از سروده های احمد یزدانی
- کوتوال خندان وبلاگی محل انتشار قسمتی از اشعار طنز احمد یزدانی
- وبلاگ بالنگاه وبلاگی محل انتشار اشعار احمد یزدانی متخلّص به کوتوال
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- تو ویمه قدیم و فیروزکوه الآنی
- تو ، من ، هزارتا مثل من و ما را
- خوشمزّه گیت انار محمودآباد
- اسیر نوکران وقت دورم
- شخص خودم کنار من نشسته
- به هر کجا که در آن خوبی از بدان گفتند
- مومن زیرک بوقت زندگی چون بید نیست
- در مصیبت تسلیت دلداری است
- رفیقی که از نو چو بلبل شدی
- سیبل اسرائیلیان شد غزّه گون
- درد دارم و در کنارش غم
- در نیایش کرده مردم را پرستش هیچگاه
- دل داغون که داغون تر نمیشه
- دوزاری تو کج است و من راست عزیز
- روزگار است و هزاران حقّه دارد زیر سر
- گفته از نفت و گاز و معدن ها
- چون سیمیشکه قاطی آجیل شد این روزها
- من آن زاغ ته باغم که با قارش خبر از فصل غمگین داد
- رفته تا گوشه ای از خلوت قبرستانی
- آن خدائی که دهد عزّت کند منفور هم
بایگانی
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 6544 بازدید
Powered by Blogsky
من خاک پای مردم خوب وطن هستم
من خاک پای مردم خوب وطن هستم
با عشق آنها از منیّت های خود رستم
وقتی که می بینم گرفتاری و ناداری ،
ساکت بمانم شک ندارم آدمی پستم .